tussen het groen in oostende

Een Historisch Monument aan de Zee

Het Duinenkerkje, gebouwd tussen 1350 en 1400, getuigt van een rijke middeleeuwse geschiedenis. Tijdens de Eerste Wereldoorlog werd de kerktoren door de Duitsers afgebroken, omdat deze te goed zichtbaar was vanaf zee, wat strategische nadelen opleverde. Tussen 1929 en 1931 onderging de kerk een grondige restauratie, waarbij stadsarchitect Gustaaf Vandamme een moderne beuk aanbouwde. Het omliggende kerkhof, sinds 1975 beschermd als landschap, biedt via een houten brug toegang tot een gerestaureerde muur en tuin van de 16de-eeuwse pastorie, waarin tegenwoordig enkele moestuintjes onderdak vinden.

Een Rustplaats met Artistieke Betekenis 

De rustplaats van het kerkhof is doordrenkt met culturele en artistieke waarde, want het dient onder andere als laatste rustplaats van kunstschilder baron James Ensor. Ensor, die diepe verbondenheid voelde met het Duinenkerkje, vereeuwigde het monument in talrijke schilderijen en zette zich aan het eind van de 19de eeuw actief in voor het behoud van zowel het kerkje als de omliggende duinen. Dankzij deze inzet kunnen wij vandaag nog genieten van de harmonieuze combinatie van historisch erfgoed en de natuurlijke schoonheid van dit stukje kustlandschap.

Toekomstvisie: Herstel en Natuurlijk Beheer

De Stad streeft ernaar de omgeving van het Duinenkerkje zoveel mogelijk in zijn oorspronkelijke staat te herstellen. De oude omwalling rond de verdwenen pastorie is onlangs gesaneerd, en de oude kerkhofmuur wordt nauwgezet herbouwd. Ook de muur van de pastorietuin krijgt een nieuwe impuls. Daarnaast worden grachten uitgegraven om een natte, moerasachtige natuurontwikkeling te stimuleren en zo de biodiversiteit te verhogen. Met plannen voor een vloeiende overgang van duin naar polder, inclusief een unieke flora met zeldzame orchideeën, en het beheer door begrazing met schapen, draagt de Stad bij aan een duurzame en levendige toekomst voor dit beschermde landschap.