Het moment bij straatfotografie

Straatfotografie laat zich moeilijk in één definitie vatten. Het genre is een prachtige mix van stijlen: van spontane, documentaire beelden tot zorgvuldig geposeerde straatportretten. Alles kan. Toch is niet elke foto die je op straat maakt automatisch straatfotografie. Denk aan toeristen die bezienswaardigheden vastleggen of eventfotografen die een specifieke sfeer proberen vast te leggen. Bij straatfotografie draait het vooral om het documenteren van het alledaagse leven in de openbare ruimte. Maar eigenlijk is een exacte definitie niet zo belangrijk. Wat telt, is het plezier dat je beleeft aan het ronddwalen met je camera.
Eén ding moet gezegd worden: straatfotografie is niet voor iedereen. Voor sommigen is het fotograferen van onbekenden een bron van spanning, terwijl anderen er juist energie uit halen.
Wat mij persoonlijk raakt in straatfotografie, is het onverwachte. Mensen, situaties, composities... ze ontdekken en vastleggen. Maar eerlijk is eerlijk, ook ik moet soms mijn drempels overwinnen om met al die onvoorspelbaarheid om te gaan

Afwachten of afdrukken

Wandel door de straten en laat alles op je afkomen, of neem rustig plaats op een bankje om de omgeving in je op te nemen. Als vanzelf zullen interessante figuren of boeiende scènes zich aandienen.
Soms valt een prachtige compositie in het straatbeeld meteen op. Neem dan de tijd en wacht geduldig tot een element – een persoon, een beweging – de compositie een dynamisch of menselijk karakter geeft. Dat is precies hoe ik de foto heb gemaakt die je hierna ziet.

Het onverwachte

Een belangrijke tip: stel jezelf open wanneer je op pad gaat. Laat verwachtingen los en neem alles in je op. Het is veel inspirerender dan met een strakke missie op pad te gaan. Verwachtingen kunnen je blik vernauwen en je creativiteit belemmeren. Natuurlijk kun je een bepaald doel hebben, maar blijf flexibel. Kies een locatie waar je denkt jouw beeld te vinden, maar fixeer je er niet blind op.
Wandel ontspannen rond en houd je camera zichtbaar. Juist die zichtbaarheid kan een gesprek op gang brengen, wat weer leidt tot spontane portretten. Dat zie je bijvoorbeeld terug in de volgende foto's.

Mensen aanspreken

Straatportretten zijn een favoriet onderdeel van mijn straatfotografie. Het mooie is dat iedereen een uniek verhaal heeft, en de meeste mensen staan open voor een foto. Zo ontmoette ik tijdens een zonnige dag in Gent twee Spaanse vrouwen die een tijdschrift aan het bekijken waren. Het zonlicht reflecteerde perfect op hun gezichten – een moment dat ik niet kon laten liggen.

Mensen op de foto

Moeten er altijd mensen op straatfoto’s staan? Sommige ervaren straatfotografen zeggen van wel. Voor mij is dat geen must. Een foto kan een verhaal over menselijk gedrag vertellen zonder dat er direct mensen in beeld zijn. Vaak spreekt het tafereel dat je vastlegt voor zich, en laat het de kijker ruimte om zijn eigen interpretatie eraan te geven.

Mijn definitie van straatfotografie:

'Het vastleggen van menselijke uitingen in de openbare ruimte, waarbij het werkterrein van de fotograaf niet alleen de straat is, maar elke ruimte welke vrij toegankelijk is.' 

Neem de tijd

Geef jezelf de tijd om een foto te maken. Maar haast je ook niet weg zodra je op de ontspanknop hebt gedrukt.
Kijk nog eens goed om je heen; vaak leidt het ene moment naar het volgende.
En als je iemand onverwacht hebt gefotografeerd, blijf dan even rustig. Soms levert dit mooie, extra foto’s op.

Beloon je model

Het is handig om altijd wat visitekaartjes bij je te hebben. Bij straatportretten laat ik mijn modellen graag zien welke foto’s ik heb gemaakt. Vaak vraag ik of ze de foto digitaal willen ontvangen. Het kost weinig moeite om de beelden later op te sturen, en het zorgt voor een positieve ervaring.

De onverwachte schoonheid

Tot slot een ode aan het onverwachte. Of je nu dicht bij huis blijft of ver weg reist, laat je verrassen door wat er om je heen gebeurt. In het alledaagse schuilt vaak het bijzondere. Even stilstaan is vaak genoeg om het te zien.

Vind je dit artikel waardevol of heb je vragen of andere ervaringen?  Je kan het mij laten weten door een reactie te plaatsen. Je email-adres is verplicht, maar het wordt niet getoond op de website.

een reactie

Op 31 mei 2025 schrijft Pierre Wuyts

Zoals altijd goed uitgelegd.

Antwoord van Didier de Borle

Dank voor je reactie, blij dit te vernemen.

Op 30 mei 2025 schrijft Henry Indo

sinds kort ook bezig met straatfotografie . Ik vind het geweldig. Hou van het vroege opstaan en naar buiten te gaan. In een uur ongeveer 100 platen, Maar leef in een ander deel van de wereld .
Was nooit zo van de kleur in straat fotografie. maar begin het meer en meer te waarderen.
Voor sommigen is het eng om straat fotografie te gaan doen. Goede tip is dan 🙂 begin er mee in het buitenland waar jij ze niet verstaat, of wel verstaat maar kan doen alsof 🙂 zo bouw je zelfvertrouwen op.
ik woon in Indonesie en begin zaken beter te begrijpen nu, maar als men opmerkingen maakt, begin ik in het nederlands en doe alsof ik er geen klap van begrijp.
na enige tijd druipen ze wel af . En meestal is er niks aan de hand.
Zeker als je op een vast punt blijft staan . zeg midden van een drukke winkel straat, na een aantal minuten ga je op in de omgeving en mensen hebben je niet eens meer in de gaten.

Antwoord van Didier de Borle
Dank voor je reactie. Ik ben het niet helemaal eens met de methode van 'doen alsof je ze niet verstaat'. Persoonlijk heb ik slechts één keer een minder prettige ervaring gehad. Dat was in Siegen (Duitsland), die persoon wilde dat ik de foto wiste en dat heb ik uiteindelijk ook gedaan. Had ik toen gedaan 'alsof ik hem niet begrijp' dan was er zeker een mogelijkheid geweest dat het slecht was afgelopen. Meestal ga ik mensen, steeds na dat ik een foto heb genomen en zij het merken, wat ik doe en waarom. Daarop krijg ik in 99% van de gevallen een positieve reactie. Soms wordt er zelf gevraagd om een (straat)portret te maken, wat ik dan met plezier naar hen toe e-mail.

Weerwoord Henry Indo
straat portretten zijn anders dan gewone straatplaten.
Grappige is als mensen willen dat ik de foto verwijder ,dat ik dat dan ook braaf doe.
Het kaartje uit mijn camera trek deze netjes op bergen mijn tweede kaartsleuf ga gebruiken thuis komend . Recover ik de gewiste beelden en besluit dan om ze wel of niet te gebruiken.
Ik ben woonachtig in azie. En hier zijn de mensen anders dan in NL of het westen.
En ja regelmatig doe ik alsof ik ze niet versta. En heb nog geen negatieve ervaringen.
Vaak maak ik een praatje en drink een kop koffie met mensen die ik passeer.
Iedereen heeft zo zijn eigen aanpak binnen de straatfotografie.
Is er een slechte methode, nee denk het niet.
ik stuur heel vaak fotos door geef de mensen dan meestal een kaartje met de nummer van de fotos.
En contact gegevens
Daarnaast doen we nog andere zaken. Als hen uitnodigen voor een kop koffie een lunch Of een snack .
Lokale warung betaal je een fractie van een maaltijd. Nasi goreng met een fles ijsthee 1 euro 😉
Zolang we maar schik hebben

Antwoord van Didier de Borle
Er is inderdaad een duidelijk verschil tussen Azië en Europa. Ik heb zes maanden in China en ook in Maleisië rondgelopen gewapend met mijn camera. Daar willen de mensen graag op de foto en wat de meesten als wederdienst vragen is dat ze ook zelf een foto 'van die 'westerling' (dat ben ik dan) mogen maken. En ja, een kopje koffie if thee of zelfs een maaltijd op straat of zelfs in een restaurant is daar, voor die westerling dan, bijna gratis. Ik wens je nog veel plezier met je fotografie.

plaats ook een reactie